––––––––––––––––––––––––––
Kiedy po pomoc?
––––––––––––––––––––––––––
Pierwsze spotkanie
––––––––––––––––––––––––––
Co to jest psychoterapia?
––––––––––––––––––––––––––
Obszary pomagania:
––––––––––––––––––––––––––
·    Depresja
·    Zaburzenia lękowe, nerwica
·    Bezsenność
·    Problemy w związkach
·    Zaburzenia odżywiania
·    Złość, agresja
·    Wypalenie zawodowe
·    Żałoba
·    Relacja rodzic - dziecko

Żałoba

Żałoba jest czasem przeżywania bardzo głębokich emocji. Jest czasem, kiedy człowiek odsłania bardzo mocno swój żal i rozpacz, pokazując swoje uczucia całemu światu: smutek, rozpacz, gniew, złość, bunt, żal do Boga, do instytucji, do innych ludzi, do samego siebie.

Towarzyszy jej silny lęk przed nową rzeczywistością, z którą trzeba się zmierzyć bez bliskiej osoby. Żałoba jest drogą adaptacji do tych nowych warunków życia, do nowych obowiązków, sytuacji, do zmiany życiowych planów. Jest procesem, który przebiega odmiennie w zależności od relacji, jaka łączyła osamotnioną osobę ze zmarłym. Inaczej przebiega żałoba po śmierci rodziców, inaczej po śmierci dziecka, jeszcze inaczej w przypadku odejścia współmałżonka, brata, siostry czy przyjaciela. Szwajcarska psychiatra Elizabeth Kübler-Ross mówi, że „nasza żałoba jest tak samo indywidualna jak nasze życie”. Mimo różnic żałoba przechodzi przez podobne etapy: faza szoku, okres głębokich emocji, powolna akceptacja aż do ozdrowienia.

Czas potrzebny na przeżycie żałoby również jest indywidualny. Psychologowie mówią o okresie od roku do dwóch lat, a po stracie dziecka – do pięciu lat trwającej żałoby.

Przeżycie żałoby owocuje nową chęcią do życia, nowymi planami, gotowością wejścia w nowe relacje – bez zapomnienia o osobie, która odeszła.

Żałoba wymaga podjęcia pracy nad samym sobą, jednak wbrew własnemu cierpieniu i bezsensu powrotu do normalnego życia. Bardzo trudno podołać temu zadaniu samemu.

Osoby szukające wsparcia w przejściu żałoby zapraszamy na psychoterapię – Warszawa, ośrodek JESTEM.

powrót >>>